Kancelaria Adwokacka. Olgierd Świostek

WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 24 lipca 2006 r. sygn. akt SK 58/03 (Dz. U. z dnia 8 sierpnia 2006 r.) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski - przewodniczący, Wiesław Johann, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Marek Mazurkiewicz, Jerzy Stępień - sprawozdawca, protokolant: Grażyna Szałygo, po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich, na rozprawie w dniu 24 lipca 2006 r., połączonych skarg konstytucyjnych:   1)   Macieja Bruczyńskiego o zbadanie zgodności art. 263 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) z art. 31 ust. 1 i 3 oraz art. 41 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,   2)   Tomasza Wullerta o zbadanie zgodności art. 263 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) z art. 31 ust. 1 i 3 oraz art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz z art. 9 ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167), orzeka: I Art. 263 § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.), w części obejmującej zwrot: "a także z powodu innych istotnych przeszkód, których usunięcie było niemożliwe" w zakresie, w jakim odnosi się do postępowania przygotowawczego, jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji. II Art. 263 § 4 ustawy wskazanej w części I traci moc obowiązującą z upływem 6 (sześciu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto postanawia: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169,...

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie wydarzeń we Wrocławiu w dniu 15 listopada 2002 r. oraz w Ożarowie w dniu 26 listopada 2002 r. (M.P. z dnia 31 grudnia 2002 r.) Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w trosce o przestrzeganie konstytucyjnych norm prawnych oraz w obliczu protestów pracowników szpitala im. Rydygiera we Wrocławiu i Ożarowskiej Fabryki Kabli wyraża stanowcze przekonanie o konieczności rozwiązywania problemów społecznych w pokojowy sposób. Twarde reguły rynku i prywatnej własności nie powinny przesłaniać troski Państwa o elementarne bezpieczeństwo ludzi pracy. Nikt nie może stać obojętnie wobec dramatów przeżywanych przez ludzi tracących pracę. Przyjmując z ubolewaniem fakt, że liczna grupa obywateli czuje się skrzywdzona i że okazało się konieczne użycie siły, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wzywa uczestników konfliktu do jak najszybszego porozumienia - bez eskalacji przemocy. Nawet najbardziej słuszne postulaty nie mogą być realizowane z naruszeniem prawa. Policja jest zobowiązana do reagowania na fakty jego łamania. Interwencja Policji w przypadku konfliktów na tle społecznym jest i powinna być zawsze ostatecznością. Sejm wzywa Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do aktywnego włączenia się w proces mediacji i poszukiwania rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez zainteresowane strony. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje pełnej i szybkiej informacji o wynikach śledztwa w sprawie wydarzeń we Wrocławiu i Ożarowie. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża jednocześnie głębokie przekonanie o konieczności rozwiązywania wszelkich konfliktów drogą negocjacji i rozmów.